Een vijftigerjarenbezoek aan oma

Met dank aan een oud makelaarsfilmpje op Youtube kreeg ik een inkijkje in de flat in Voorburg waar mijn oma ooit woonde, aan de Prins Bernhardlaan nummer 15.

De Prins Bernhardlaan is een brede weg met veel bomen, die eigenlijk uit drie delen bestaat. In het midden lopen rijbanen met een groenstrook ertussen, aan weerszijden liggen ventwegen. Nummer 15 zit aan zo'n ventweg, in een laag flatgebouw. Een grote boom belemmert het zicht op de bellen met brievenbussen. 

Geriefelijke flats

De toegangsdeur is voorzien van smeedwerk, ik stap de hal in en rechts zwaait de deur van nummer 15 al voor me open. Het is een lichte, vriendelijke flat, keurig onderhouden. Ik bekijk de open eetkamer en de woonkamer met open haard en inbouwkast, wandel via badkamer, slaapkamer en keuken naar de vierkante tuin met schuur. Het terras gaat schuil onder het balkon van de bovenburen.

In 1951 adverteerde de Telegraaf met 'zeer geriefelijke flats aan de prachtige, ruim 50 meter brede Prins Bernhardlaan, naast het nieuwe postkantoor'. Met centrale verwarming, een moderne keuken en een bergkamer op zolder. De flats kostten 20.000 tot 22.500 gulden. Eenderde van dit bedrag moest de koper zelf meebrengen.

(Achter deze bedragen kan je nu rustig een nulletje zetten: Prins Bernhardlaan 77 stond eind vorige jaar te koop voor 225.000.)

Eland

Mijn oma trok ergens in de tweede helft van de jaren vijftig in haar flat. Hoe zou zij hem hebben ingericht? Ik weet alleen dat er een schilderij aan de muur hing van Eland, een schilder van Indische taferelen. Mijn oma bracht vele maanden van haar leven door in Nederlands-Indië. Misschien had zij een rustgevend rijstveld aan de muur, of 'het Indisch landschap met moeder en kind'. 

Ik stel me voor dat ik mijn oma een bezoekje breng, op zomerse dag in 1955. Voor de gelegenheid heb ik me in een elegant jaren vijftig japonnetje gestoken, met zo'n mooie zwierende rok. (Ik geef toe dat ik over enige schroom heen moest stappen, maar voor mijn oma heb ik dat graag over.) De deur van nummer 15 zwaait open. 

'

Wat enig dat je langskomt kind, ik heb net koffie gezet, heb een rijstebrijberg aan huishouden gedaan en een heleboel brieven beantwoord. Gisteren heb ik me al van een hoop sociale verplichtingen gekweten. Vind je het jonkie van poes Plu geen dot? Om te knijpen zo lief gewoon. Ik heb kiekjes van mijn vacantie, wil je ze zien?'

Oma en ik hebben een hele genoegelijke middag, er komen nog wat andere familieleden langs, oma tracteert op rijsttafel ...

Erg jammer dat ik in 1961 geboren ben, en mijn oma in 1959 overleed.