Doorgaan naar hoofdcontent

Een dresscode voor de duinen

'Zou er een inwoner van Den Haag zijn die nooit van het strand genoten heeft?' vroeg de schrijver van een krantenartikel uit 1938 zich af. 

'Zelfs de armste en minst bedeelde, zoals bijvoorbeeld de altijd slovende voor een groot arbeidersgezin zorgende moeder, leeft dagen, soms wekenlang op de herinnering van een enkele zomerdag aan het strand.'

De schrijver verlangde hevig terug naar strand en duinen van 25 jaar eerder, toen hij in zijn badkostuum dwars door de duinen kon lopen, door bossen en struikgewas die nog niet kunstmatig waren aangelegd. Hij zette zijn tentje op tegen tegen de duinrand, pootte zijn vlag ernaast, stookte een vuurtje ...

Badmantel

Vuurtjes en vlaggen waren uit den boze in 1938, en je mocht je ook niet meer zomaar in je zwemkleding door de duinen lopen, tenzij je er een badmantel overheen droeg. De schrijver pleitte voor een terugkeer van het vrije leven, met gymtoestellen en speelplekken in de duinen, in plaats van de dure regenschuilplaatsen die er waren aangelegd. Hij mopperde dat het strand eruitzag als een 'overvolle tentenstad'.

Druk was het inderdaad op een mooie zomerdag in Scheveningen in 1938, zoals dit filmpje laat zien. De boulevard afgeladen met wandelaars, auto's en fietsers, het strand vol badgasten in overkapte rieten stoelen (weinig tenten), de zee uitpuilend van de zwemmers. Niet zo gek als je bedenkt dat Den Haag in de jaren dertig al zo'n 470.000 inwoners telde, nauwelijks minder dan nu, maar heel wat meer dan de 270.000 in 1909, ongeveer de periode waar de schrijver zo naar terug verlangde.


De meeste vrouwen dragen een effen zwempak, de mannen hoog gesloten zwembroeken. Het flanerende publiek is gehuld in jurken en hoedjes (de mannelijke helft: in flodderige pakken en hoeden), sommige vrouwen hebben een parasolletje bij zich tegen de zon. 

Pyjamabroek
Van de nieuwe modetrends is nog niet veel te zien. In 1938 kwam het tweedelig badpak in de mode, een soort bikini-achtig geval, bestaande uit een broekje en een bovendeel dat de maag en rug vrijliet, en bontbedrukte badpakken en strandkostuums met motieven uit de natuur of de watersport. Denk aan een lange witte broek en een marineblauw truitje met korte mouwen, met daarop geborduurde ankers. Maar ook in een wit flanellen pyjamabroek, een geel zijden overhemd en een rood flanellen jasje liep je er volgens de laatste mode bij. Met een paar gekleurde sandalen of teenloze schoenen 
om het af te maken (nieuwe trend: kurken zolen van 6 cm!). 

Helaas voor de schrijver uit 1938: veel gymnastiektoestellen en speelplaatsen zijn er niet gekomen, de tenten en regenschuilplaatsen verdwenen en de vuurtjes keerden niet terug. Wel mogen we ons waar we maar willen in badkostuum vertonen. Dat zou hem tevreden hebben gestemd, maar mij niet helemaal. De strandmode van toen ... kan die nog eens terugkomen?

Reacties

Populaire posts van deze blog