Doorgaan naar hoofdcontent

Het Verre Oosten in Den Haag

Mijn oma noemt het terloops in een brief: restaurant het Verre Oosten, waar je zo lekker kon rijsttafelen. 

In de jaren dertig van de vorige eeuw was het Verre Oosten aan de Laan van Meerdervoort 50 het eerste Chinese restaurant van de stad. 
Uitbater was Cheung Kwok Shu, voormalig chefkok van de Chinese gezant in Londen en later ondernemer in Rotterdam, waar hij aan de Delistraat op Katendrecht al een restaurant bezat.

Het Verre Oosten 'munt uit door de fraaie inrichting', schreef Het Vaderland bij de opening in augustus 1933. Daar is een foto van: Chinese lampen aan de plafonds en langs de wanden. Bij de openingsmaaltijd waren enkele hoge notabelen aanwezig, onder wie de Chinese consul uit Amsterdam. Het Vaderland somt 'curiositeitshalve' (prachtig woord, zou niet misstaan op de lijst vergeetwoorden van het radioprogramma 'Taalstaat') alle elf gangen op. Ik heb nog nooit gehoord van Gay Tjan Gun ('Chinese croquetten van kip met gadoe-gadoe'), maar het klinkt heerlijk.

In het begin bestond de clièntele van het Verre Oosten vooral uit Chinees-Indische studenten uit Leiden en verlofgangers uit Nederlands-Indië zoals mijn familie, die de Oosterse keuken al kenden. Na de oorlog volgden ook andere Hagenaars.

Pionier
Het levensverhaal van Cheung is opgetekend door Annemarie Cottaar, in het boek 'Ik had een neef in Den Haag: nieuwkomers in de twintigste eeuw' (1998). In het kort: hij trouwde met een Nederlandse vrouw, zij kregen vier kinderen, dochter Winy opende een Verre Oostenrestaurant in Scheveningen. Het restaurant in Den Haag ging over in een maaltijdproductiebedrijf voor supermarkten in Zoetermeer. Het bedrijf heeft nog tot 2009 bestaan, het Scheveningse Verre Oosten van Winy Cheung sloot zijn deuren in 1986, enkele jaren na de dood van haar vader.

Cheung Kwok Shu bereikte de respectabele leeftijd van 93 jaar. Hij wordt algemeen beschouwd als de pionier van de Chinese keuken in Nederland.
Wie wil weten hoe het de Chinezen verging die in zijn kielzog hiernaartoe kwamen, moet vooral eens 'De zoetzure smaak van dromen' (Sun Li, 2016) lezen. Haar ouders vertrokken in 1980 met vijf kinderen naar Friesland en begonnen er een Chinees restaurant. Een topzwaar bestaan, waarin nauwelijks tijd was voor een gezinsleven, laat staan voor een goed gesprek. Sun Li: 'Ik ben erachter gekomen dat eten zo belangrijk is in mijn familie omdat het de plaats inneemt van onuitgesproken woorden'.


Reacties

Populaire posts van deze blog