'Den Haag wordt gesloopt!' kopte het illegale Parool van 10 februari 1943. Voor de aanleg van de Duitse Atlantikwall waren al meer dan dertig straten afgebroken.
'2500 Van de beste Haagsche woningen, met woonruimte voor minstens 10.000 mensen'.
De Banaanstraat in de Haagse Bomenbuurt, met 98 woningen, was een van die straten.
Op haar oude plek werd na de oorlog een plantsoen aangelegd, het Rode Kruisplantsoen. Daarmee verdween de straat na een bestaan van amper 25 jaar voorgoed van de kaart.
Duik in de kranten uit 1936 en 1937, en je krijgt een beetje een beeld van de Banaanstraatbewoners en hun bedrijvigheid. Zo bood Eline van G. (op nr. 98) manicure-pedicure aan, en Catharina Eck op nr. 12 gaf les in machineschrijven. Op nr. 92 kon je voor zestig cent per keer leren schaken, en op nr. 39 gaf Rademaker 'grondig onderricht' op de piano voor vier gulden per maand. Dezelfde Rademaker bood voor 'een juffrouw' een zit-slaapkamertje te huur aan voor f 2,50 per week. 'Met desgewenscht gezellig huiselijk verkeer'.
Een hele bovenwoning in de Banaanstraat huurde je in 1936 voor gemiddeld f 28 per maand, en een benedenwoning voor f 36. Kopen kon ook, voor negenduizend gulden.
Op nr. 15 was de kleuterafdeling van de Christelijke Montessorischool gevestigd, op nr. 1 zat 'ten huize van mejuffrouw Bekker' een postagenschap, en op nr. 42, 'in gesloten huis', kon je 'voor uiterst lage prijzen' elegante damesjaponnen kopen. Op nr. 2a zat Klok: 'schrijf een kaartje en wij komen uw schoenen direct halen en daags daarna keurig gemaakt en verzorgd, weer thuisbezorgen'.
Schoten
Op nr. 98 bood iemand de hele inventaris van een dameskapsalon te koop aan, waaronder een permanent-toestel. Nr. 98: het adres waarmee Eline van G. eerder adverteerde voor manicure en pedicure. Mogelijk was het háár broer die in april 1936 op de hoek van de Tulpeboomstraat en de Banaanstraat een man neerschoot, poelier Van K. Want deze Van K. had een ex met een kapsalon in de Banaanstraat. Hij viel haar voortdurend lastig, en haar broer was het gestalk zat. Een getuige zag twee mannen op de fiets. De achterste wielrijder riep: 'ik krijg je toch wel'. Dat was Van G. Hij loste in totaal vier schoten op Van K., die er met lichte verwondingen vanaf kwam.
Kranten uit die tijd bevatten nog ellenlange lijsten met gevonden voorwerpen. Dieter van nr. 25 vond drie nieuwe plumeaux, Van Bloemen Waarden van nr. 49 een zwart-bruine hond, en Jansen van nr. 86 een jaar later een bruin met zwarte hazewindhond (dezelfde?). Jongejan van nr. 21 vond een kort beige damesjasje. Nr. 49 was op zoek naar een geel wollen damesjasje, dat verloren was op de Beeklaan.
Op nr. 52 werd een meisje gezocht voor licht huishoudelijk werk. Waarschijnlijk omdat de vrouw des huizes hoogzwanger was, want een maand later werd op dit adres Liesje Pijpers geboren. Zij heeft hooguit vijf jaar van haar leven aan de Banaanstraat doorgebracht. Toen begon de afbraak.
'2500 Van de beste Haagsche woningen, met woonruimte voor minstens 10.000 mensen'.
De Banaanstraat in de Haagse Bomenbuurt, met 98 woningen, was een van die straten.
Op haar oude plek werd na de oorlog een plantsoen aangelegd, het Rode Kruisplantsoen. Daarmee verdween de straat na een bestaan van amper 25 jaar voorgoed van de kaart.
Duik in de kranten uit 1936 en 1937, en je krijgt een beetje een beeld van de Banaanstraatbewoners en hun bedrijvigheid. Zo bood Eline van G. (op nr. 98) manicure-pedicure aan, en Catharina Eck op nr. 12 gaf les in machineschrijven. Op nr. 92 kon je voor zestig cent per keer leren schaken, en op nr. 39 gaf Rademaker 'grondig onderricht' op de piano voor vier gulden per maand. Dezelfde Rademaker bood voor 'een juffrouw' een zit-slaapkamertje te huur aan voor f 2,50 per week. 'Met desgewenscht gezellig huiselijk verkeer'.
Een hele bovenwoning in de Banaanstraat huurde je in 1936 voor gemiddeld f 28 per maand, en een benedenwoning voor f 36. Kopen kon ook, voor negenduizend gulden.
Op nr. 15 was de kleuterafdeling van de Christelijke Montessorischool gevestigd, op nr. 1 zat 'ten huize van mejuffrouw Bekker' een postagenschap, en op nr. 42, 'in gesloten huis', kon je 'voor uiterst lage prijzen' elegante damesjaponnen kopen. Op nr. 2a zat Klok: 'schrijf een kaartje en wij komen uw schoenen direct halen en daags daarna keurig gemaakt en verzorgd, weer thuisbezorgen'.
Schoten
Op nr. 98 bood iemand de hele inventaris van een dameskapsalon te koop aan, waaronder een permanent-toestel. Nr. 98: het adres waarmee Eline van G. eerder adverteerde voor manicure en pedicure. Mogelijk was het háár broer die in april 1936 op de hoek van de Tulpeboomstraat en de Banaanstraat een man neerschoot, poelier Van K. Want deze Van K. had een ex met een kapsalon in de Banaanstraat. Hij viel haar voortdurend lastig, en haar broer was het gestalk zat. Een getuige zag twee mannen op de fiets. De achterste wielrijder riep: 'ik krijg je toch wel'. Dat was Van G. Hij loste in totaal vier schoten op Van K., die er met lichte verwondingen vanaf kwam.
Kranten uit die tijd bevatten nog ellenlange lijsten met gevonden voorwerpen. Dieter van nr. 25 vond drie nieuwe plumeaux, Van Bloemen Waarden van nr. 49 een zwart-bruine hond, en Jansen van nr. 86 een jaar later een bruin met zwarte hazewindhond (dezelfde?). Jongejan van nr. 21 vond een kort beige damesjasje. Nr. 49 was op zoek naar een geel wollen damesjasje, dat verloren was op de Beeklaan.
Op nr. 52 werd een meisje gezocht voor licht huishoudelijk werk. Waarschijnlijk omdat de vrouw des huizes hoogzwanger was, want een maand later werd op dit adres Liesje Pijpers geboren. Zij heeft hooguit vijf jaar van haar leven aan de Banaanstraat doorgebracht. Toen begon de afbraak.
Reacties